6 : Szczęście? – Kwestia podejścia

" Siedzę wieczorem ogarnięty moją ciszą,
  oni nie słyszą, a ja tak jak w transie.
  Te proste dźwięki mnie kołyszą,
  nade mną chmury wiszą,
 wszystko jest takie łatwe i paradoksalne...

  Zadowolony niosę radość dzisiaj wszędzie,
  znowu się uśmiecham,
  wiem, że wszystko dobrze będzie.
  Zagubiony w tłumie chcąc odnaleźć się w tym pędzie,
  buduję swoje życie na miłości fundamencie...

  Te chwile są z nami
  i nikt nie zabierze ich dopóki my,
  będziemy wciąż tacy sami,
  z radością odkrywać każdy nowy dzień.

 Oni słuchają lecz nie słyszą, między niebem, a ciszą,
  spotykamy siebie,
  oni patrzą lecz nie widzą, z Twojej radości szydzą,
  przychodzą kiedy są w potrzebie...

  Cisza wokół mnie, zapada zmrok,
  a ja nadal w nią wsłuchuję się.
  Serce swoim rytmem mocno upewnia mnie,
  że warto wierzyć w ludzi...

  Pamiętaj o tym że nadzieja karmi, a nie tuczy,
  do szczęścia otwarte drzwi, nie szukaj kluczy,
  Twój Anioł chce Twą wiarę obudzić "







"  - Co ty chcesz zrobić ? - zapytał 
- Namaluję im prezent . W prawdzie powinnam tylko Stylesowi , ale niech się cieszą , że też coś mają ode mnie . Chłopak z uwagą obserwował każdy mój ruch . Śmiał się - co chwilę musiałam go uciszać. Chłopakom namalowałam malutkie rzeczy , ale u Harrego zaszalałam . Byłam z siebie dumna . Widziałam , że brunet również coś mu rysuje . Zostawiliśmy ich sami i udaliśmy się do pokoi , by też się położyć .
- Dobranoc - pomachałam do Liama .
- Dobranoc - odmachał .

   Przekonałam się , że tak na prawdę nie są tacy źli . Każdy na swój sposób jest cudowny . Będą mieć niespodziankę jutro . Położyłam się na łóżku i odpłynęłam w swój świat. " 

    Promienie słońca wymalowały grymas na mojej twarzy . Oświetliły cały pokój , niczym milion płonących świec . Uniosłam swoje ciało w kierunku łazienki . Wzięłam prysznic . Tafle kropel spływały po kabinie , uderzając o powierzchnię . Ciało opływały miliony malutkich kropelek . Przypominały one moje łzy , których tyle już wylałam . Za każdym razem spływały tak jak one . Za każdym razem wracały w tej samej ilości , w której wypływały . Czym się różniły ? W prawdzie niczym , prócz tego , że nienaganne krople wody można było zatrzymać , zmniejszyć , rozpocząć . Nie brudziły twego ciała , wręcz przeciwnie - czyściły je . Słona łza wypływała bez opamiętania , w chwili zapotrzebowania  . Babrała wychudzone policzki , zostawiając prostą linię spływu .

Kap
Plusk
Kap
Plusk
(..)

      Każda kolejna spadająca kropla dźwięczała głośniej . Spuściłam wzrok spoglądając na nogę - rysy cięcia . Pozostały tylko strupy , zadrapanie jakbyś wpadła w krzaki i próbując wydostać się kolce trzymały cię swymi " dłońmi " byś nie uciekała jak inni . Nie jesteś jak oni , zostałaś . Siedząc pośrodku nich czułaś uciski " szponów " . Zaciskały się coraz mocniej , na prawdę nie pragnęli samotności . W końcu musiałaś odejść , wstając " palce " przesuwały się po twojej skórze , pionowo , poziomo - w dół . Próbowali łapać - na marne ich czyny . Odwracając się wzrok wbiłaś w przyjaciół ,  obiecując  , że wrócisz . Dotrzymasz ? Odczucie mokrej mazi nie dawało Ci spokoju . Kazali nie zerkać w miejsca , które otaczały Cię ciepłem . Nie posłuchałaś . Ujrzałaś czerwoną " istotkę " , wypływająca z nacięć uda . Spoglądała na Ciebie ciemnymi oczętami , trudno było je wyłapać - ty jednym czynem pozwoliłaś na zatopienie się w niej . Uśmiechała się również schowanymi ustami , szeptała : " To nic wielkiego , przejdzie - wspomnienie zostanie , być może okrutne ? Aczkolwiek wspaniałe ? Sama odpowiedz na podane pytanie . Ostrzegali byś nie patrzyła w moją stronę . Nie chcieli byś cierpiała . Tak właśnie oni ! " Bestie " , które pazurami Ci to uczyniły, ale tylko dlatego byś ujrzała mnie . Miałam Ci uświadomić czego tak na prawdę chcesz .. Lecz nie potrafię . Jesteś człowiekiem , którego nikt i nic nie złamie . Mogłabym skłamać , ale po co ? By łudzić Cię ? Wskazywać ślepą uliczkę , abyś w samotności oddała się w kres twojej dalszej drogi ? Nieprzełamywana znaczy wyjątkowa . Pamiętaj o tym , nigdy nie wracając do czynności wykonanej . Pogodzą się , że nie przyszłaś - do nich nikt jeszcze nie wrócił . Nie popełniaj błędu , bądź w tym wypadku jak inni . Ta , która również się odwróciła . " Podparłam się dłonią o drzwiczki od kabiny . Tęczówki samowolnie uniosły się , pokazując przy tym gęsią skórkę .Przeszywały całe moje ciało - od jednego skrawku po same palce .Zastanowiłam się od czego ? No tak , zimna woda wyzwoliła ciarki . Chciałam się otrząsnąć od myśli , które błądziły po głupich drogach , więc lodowatość to uczyniła . Wychodząc okryłam ciało ręcznikiem . Na długo nie podnosiło normalnej temperatury - na tyle odporna , by nie poczuć bólu . Podążałam ciszą w korytarzu . Wstałam około godzinki 11:30 . Pewnie wcześnie dla towarzyszów , co tłumaczyło , czemu jest tak spokojnie . No ale do czasu - pomyślałam . Zamykając drzwi pokojowe udałam się do szafy , poszukując ubrań . Komplet , który wybrałam

idealnie zakrywa draśnięcia . W prawdzie są mało widoczne , ale nie chcę na nie patrzeć . Włosy pozostawiłam rozpuszczone , przeciągając wszystkie do przodu , tylko niewielka część zakrywała krzyż od bluzki na plecach  . Zabrałam telefon i trochę pieniędzy . Postanowiłam wybrać się na przechadzki po mieście - pooglądać ludzi cieszących się życiem . Zeszłam do kuchni , by coś przed wyjściem pochłonąć . Zrobiłam kanapki oraz owocową herbatę i rozsiadłam się na krześle . Nagle usłyszałam wstających chłopaków . Każdy zaczął mówić " Co ty masz na twarzy ?! , A ty ?! , Wyglądasz jak cymbał , Ale macie ryje , Inteligencie Ty jesteś nie lepszy " . Zerwałam się i pobiegłam do pokoju Liama . Zauważyli mnie , więc wnet tutaj wparują .
- Liaam ! - rozdarłam się bo nigdzie go nie widziałam . - Dorwali Cię ?! - dodałam po chwili .
- Nie , głuptasie tutaj jestem -  odwróciłam się i zauważyłam chłopaka wychodzącego z łazienki . Był już gotowy . Widać też chciał się zmywać . No niestety nam się nie udało .  - Kto mnie dorwał ? - rzekł zdezorientowany .
- Te jełopy wstały wcześniej . Zaraz tutaj będą - śmiałam się .
- No nie pierdol nawet - ze śmiechem wypowiedział .

              Po tych słowach do pokoju wparowała zgraja . Schowałam się za Paynem . Czwórka chłopaków ustawiła się w rzędzie , blokując drogę ucieczki . Założyli ręce udając twardych . Pękałam ze śmiechu . Liaś miał im tylko coś dorysować - jest gorzej niż przypuszczałam .
Malik miał na czole napisane " Bad Boy"  , policzki pomalowane na czarno , jakby miał róż na nich , oczy również . Pełno serduszek . Louisa oszczędziłam trochę , tak jak Liam . Rzucał się w oczy jedynie napis : " Harry mój ty cukiereczku " , pełno buziaków . Niall miał porysowane frytki , ciastka , napisy jedzenia - chodził zadowolony i mega się cieszył . Akurat jemu to przypasowało , więc mniejsza kara . Natomiast u Stylesa wylądował artystyczny nie ład . Na czole napis " Laluś " , " Liam Payne jest najładniejszy z nas " , kocie wąsy obok kącików ust , czarna , duża kropka na nosie . Prawie cała twarz była zamalowana .
- Hahhahahahha , ależ śmieszne - krzywiąc się oznajmił Louis .
- I jeszcze ta mina !! Hahhah - wykrzyczał Payne kładąc się ze śmiechu .
- Kto to zrobił ?! - wkurzony krzyknął Harry .
- Nie mam pojęcia - z powagą stwierdziłam .
- No właśnie - pewny siebie krzyknął Li .
- Jasne , bo wam uwierzymy - oznajmił Zayn .
- Nie to nie . Przepraszam was , ale wychodzę - dumna kierowałam się w stronę wyjścia . Jednak zostałam złapana przez Lou . 

- Co ty wyprawiasz ?! Puszczaj - syknęłam , próbując uciec . Ten jednym ruchem przerzucił mnie przez swoje ramie uniemożliwiając ruch .
- I co zamierzacie zrobić ? - dodałam wkurzona .
- Najpierw dowiemy się kto za tym stoi i poniesie karę - zacierając ręce stwierdził Harry .
Tomlinson zaniósł mnie do salonu , położył na fotelu i usiadł parę metrów dalej . Wystarczająco aby w odpowiednim momencie zwiać . Liam znalazł się obok mnie .
- Przesadziłeś trochę , ale dobra robota - wyszeptałam mu do ucha i przybiłam piątkę .
- Się już tak nie cieszcie . Przyznawać się ! - krzyknął Harry .
- Czego się tak bulwersujecie . Bądźcie oazą spokoju jak blondasek - powiedziałam patrząc się na błękitnookiego , który konsumował moją kanapkę - i tak już zapełniłam siebie.  Cały czas wzrok wbijał w czoło , gdyż tam miał najwięcej frytek .
- Jemu się to podoba , bo jest we własnej krainie  jedzenia  - bąknął Louis .
- Malik też powinien się cieszyć , w końcu jest tym " Złym chłopakiem " - zadowolony oznajmił Niall . Mulat lekko się uśmiechnął .
- Wszyscy się cieszą ? Bynajmniej ja nie - syknął znowu loczek .
- Eee tam przejdzie Ci - rzekłam .
- Jak poznam imię sprawcy .
Poleciał do kuchni i przyniósł łyżkę . Rozbawił mnie , ale memu pomocnikowi uśmiech znikł . Interesował mnie powód .
- Gadaj , to Ty ? - machając łyżką powiedział do mnie . 
- Co ty myślisz , że się łyżek boję ? - wybuchnęłam śmiechem .
- Może i nie , ale twój kompan tak - skierował się w stronę Liasia . Ten , gdy ujrzał Harolda z rzeczą
skierowaną w jego stronę momentalnie wzdrygną się i w podskokach uciekał . Jednak złapała go pozostała część . Stali dosyć daleko mnie . Wiedziałam , że wszystko im wyśpiewa , więc przygotowywałam się na ucieczkę . Ale póki co nadal płakałam ze śmiechu . Hazza kilka razy przyłożył mu łyżkę do czoła , ten biedulek już nie wytrzymał i krzyknął .
- Pomysł był Mai ! Przepraszam Cię , ale te tortury są ponad moje siły - spojrzał na mnie ze smutną miną . Chłopcy puścili go i popatrzyli się złowrogo w moją stronę . Liam podszedł bliżej drzwi wyjściowych i otworzył mi je . Szybkim tempem wybiegłam , oni za mną . Sojusznik był na tyle kochany , że pierwszemu podstawił nogę , upadając na ziemię potykała się reszta . Oddaliłam się na duża odległość by mnie nie widzieli . Zresztą z takimi buziami to raczej nie wyjdą . Kątem oka widziałam , że Harry wstał i zaczął gonić Liama z łyżką po podwórku .

Z perspektywy chłopaków : 

Louis :

 Budząc się rano ujrzałem śmieszne twarze chłopaków , wiedząc , że na pewno również tak wyglądam . Liam lub Maja , któreś z nich to zrobiło . Oczywiście , nie wkurzam się przecież to da się zmyć . Po dłuższym zastanowieniu pobiegłem do łazienki sprawdzić czy aby na pewno - z uśmiechem stwierdziłem pozostałej zgrai , że zmywalne . Nagle usłyszeliśmy tupanie , była to uciekająca Majka , czyli to ona . Zaśmiałem się pod nosem i poleciałem za chłopakami , którzy lecieli do pokoju Paynea . No ale po co ? A tak , miała tam bliżej . Wparowaliśmy blokując drzwi . Harry był strasznie wkurzony , bo najwięcej ucierpiał .


Zayn :

 Nie przejąłem się zbytnio napisami , gdyż miałem tego swojego " Bad boya " . Widziałem jak cudownie Maja się śmieje , więc nie psułem jej radości . Niestety loczek kipiał ze złości . Nieźle mu dopiekli .


Niall :

  Obudziły mnie wrzaski chłopaków . Wszyscy porysowani , ciekawiło mnie co mam ja . Poleciałem do lustra i ujrzałem pełno jedzenia i ich napisy . Jeeeeeeeezu raj - momentalnie odpłynąłem , wyobrażając sobie jak jem wszystkie te frytki , ciastka . Zgłodniałem i gdy miałem się wybierać po coś do żarcia chłopcy polecieli na górę . Zrobiłem to samo , sprawdzić po co . Pokój Liama , Majka schowana za nim , naburmuszony Harry , ucieszony Zayn , uśmiechnięty Louis . Oj rozpętała wojnę ze Stylesem 


Harry :

 - Kurwaaa ! - huknąłem na całe mieszkanie , gdy chłopcy pokazali mi twarz . Louis zapewniał , że to jest zmywalne , ale co mnie to obchodziło ? Dostało mi się najbardziej , nawet brwi pomalowane ? Kurwa serio ? Przecież wyglądam jakbym wpadł do smoły .. Zrobili ze mnie kotka ? Tak , żeby w połowie go przypominał. Zauważyłem Homles uciekającą , więc szybko pobiegłem za nią . Znalazła się z Liamkiem w jego pokoju . Zasłoniliśmy wyjście by nam nie zwiali . Niestety niczego się nie dowiedzieliśmy . Dobrze , że Tomlinson złapał dziewczynę , gdy chciała zwiewać . W salonie dalej drwili , więc poddałem bruneta torturom . Powiedział co i jak . Nim się obejrzałem brunetka uciekała , polecieliśmy za nią , jednak Liam podłożył nogę Louisowi , który znowu by ją złapał . Wylądowaliśmy na nim . Wkurzony wstałem biegnąc z łyżką za winowajcą . Widziałem , że Horan nadal leży na ziemi i buja w obłokach , głaskając frytki na czole - idiota ..

Z perspektywy Mai :

 Stanęłam w miejscu i po raz kolejny wybrałam numer do Patrycji . Znowu to samo , nie odbiera lub odrzuca , czy ja coś zrobiłam ? Dlaczego ktoś próbuje mi zabrać jedyną osobę dla której żyłam ? Co się stanie , jak mi ją w końcu odbierze ? Zadawałam pytania . Plątałam się różnymi uliczkami przez dłuższy czas , aż wybrałam numer do Maxa .
- Cześć . Masz czas ? Mogłabym wpaść ? Nie daję rady - jednym tchem powiedziałam , wciągając przy tym nerwowo powietrze .
- Hej , no pewnie wpadaj . Czekam u siebie - podał mi adres i rozłączył się . Mieszka jakieś 2 domy dalej od nas . Cudownie , że będę miała tak blisko do niego . Cieszyłam się ogromnie , że spotkałam na swojej drodze tak wspaniałą osobę - " prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie " - szczera prawda . Na samym początku pomyślałam , że chce mnie tylko wykorzystać , może się tylko zakochał czy coś . A tutaj taka niespodzianka . Przypadkowo poznana osoba okazała się najwspanialszym przyjacielem . Jakie to niespodzianki stawia nam życie ? Jednak coś za coś , teraz gdy otrzymałam taki dar muszę to odpracować . Taki rytm życia . Brudne , obłudne , nędzne , ludzkie życie . Minęło jakieś 50 minut i dotarłam pod dom przyjaciela . Również był ogromny - w sumie to

bogata i bardzo spokojna dzielnica . Zapukałam i po chwili w drzwiach ukazał się uśmiechnięty od ucha do ucha brunet . Moja mina mówiła sama za siebie . Wyraz twarzy krzyczał to , co w tej chwili czuło serce . Bez namysłu podszedł i ciepłym uściskiem objął . W tym momencie najbardziej tego chciałam . Poczuć się bezpieczna jak dziecko w łonie matki . Czuć ciepło innego ciała , które troszczy się o ciebie , chociaż przyjaźń niedawno została zawarta . Pomimo tego , jest twarda jak skała - " Muszę być skałą trwałą , co by się nie działo , całą energię kierować na nią " . Chwycił za dłoń wprowadzając do środka . Weszłam do salonu i usiadłam , chłopak uczynił to samo .
- Rodziców nie ma ? - spytałam .
- Nie mieszkam z nimi . Wyprowadziłem się , gdyż chciałbym się już usamodzielnić - radosny odrzekł .
- Aha . Tak tutaj czysto , że nigdy nie uwierzyłabym iż mieszkasz sam  - zaśmiałam się .
- Widzisz jak potrafię zaskoczyć . Teraz mów co się dzieje , bo to , że próbujesz się uśmiechnąć i nie wychodzi Ci , nie znaczy , że tego nie widzę kochana - oznajmił . Momentalnie posmutniałam .
- Od 3 dni Patrycja nie daje oznak życia . Gdy dzwonię nie odbiera lub odrzuca połączenie . Tak dałam jej czas , ale ile ja mam czekać ? Nie wiem co się dzieje . Uczyniłam coś niewłaściwego . Być może chodzi o Patryka . Obiecałam , że nigdy nie poddam się mu , zrobiłam to bez wahania . Poddałam się bez walki . Ma mi za złe ? Dlaczego , gdy potrzebuję nie ma jej przy mnie . Zawsze była i brakuje mi empatii od tej istotki . Czuwała nade mną , ochraniała , gdy tylko ruszyłam z gniazda , spadłam , a ona nie złapała mnie . Wszystko spierdoliłam .  Wypowiedź przerwał dźwięk telefonu . Podskoczyłam podchodząc do salonowych drzwi i odebrałam znowu popełniając ten sam błąd .
- Halo ! - krzyknęłam w myśli , że usłyszę głos głupiutkiej brunetki .
- No cześć maleńka . Tęskniłaś ? - sarkastycznie odparł .
- Odpierdol się ! Daj mi spokój i nie dzwoń ! - nadal krzyczałam .
- Bez nerwów . Patrycja nie odbiera ? Nie zrobi tego dopóki nie wyrażę zgody . Nic Ci nie powiedziała ? Jak mi przykro . Po co ma gadać takiej ofierze losu ? - śmiejąc się mówił .
- Jesteś cwelem, jesteś zerem, jesteś chamem i frajerem. Jesteś nikim, jesteś ciotą i po prostu idiotą. Jesteś fiutem, jesteś szczylem, imbecylem i debilem. Jesteś wstrętny, jesteś nudny, obrzydliwy i paskudny. Intelektem też nie grzeszysz, Twoje ego oczy cieszy. Jesteś podły, jesteś draniem, lecz to tylko moje zdanie. Po tym wszystkim, co zrobiłeś, dojdź do wniosku – jak ty żyjesz?! Tylu ludzi okłamałeś, sam się również oszukałeś. Jednak przyznać chyba muszę, że uczucia w sobie duszę. I to tylko moja wina… Pokochałam skurwysyna - wyklepałam nabierając ogromną ilość powietrza . Całą złość przelałam - jeszcze przywaliłabym mu przy tym w twarzyczkę .
- Jeszcze zobaczymy- sygnał po jego słowach się urwał .  Ciało osunęło się upadając na ziemie .  Leżałam i płakałam . To wszystko co powiedział ..

Mówił prawdę ? Zabrał mi kochaną siostrę ? Nie wyrazi zgody na rozmowę ? - Kurwa - syknęłam głośno . Brunet podleciał , kładąc się obok mnie mocno przytulił , gładząc po włosach , ocierając łzy . Tak wiem , często płaczę , ale moje życie nie jest kuźwa takie jakie bym chciała .
- Patryk ? - zadał pytanie , na które pokiwałam głową twierdząco .
- Olej go . Patrycja na pewno ma dużo pracy i dlatego nie odbiera albo odrzuca twoje połączenie . On tylko włazi w twoją podświadomość . Nie dawaj się mu znowu i wyganiaj za każdym razem .
- Tak robię , ale jaki na prawdę był powód , że nie chciała ze mną wyjechać ? A co jeżeli oni są razem ? Przecież ja kurwa tego nie przeżyję . Oddalała mnie od niego , chcąc być bliżej . Mówiła , że nigdy nie pokocha cwela , który zranił mnie . Nie zamieni z nim słowa , a po moim wyjeździe są niby razem ? Co jeżeli to jest pierdolona prawda ? Drań , wykorzysta i zostawi . Dwie osoby , które kiedyś kochałam połączyli siły by skutecznie mnie zabić - po tych słowach wybuchłam płaczem . Każda kolejna łza bolała bardziej . Nie stanę biernie , gdy los mną poniewiera - znam co to znaczy zaczynać od zera . GAME OVER - Parszywe game over ...
- Maju sama wybrała co chce . Gdy zrobi to co mówisz , będzie to tylko i wyłącznie jej wina . Nie możesz za każdym razem przyjmować wszystkie winy na siebie . Próbujesz ludzi ocalić , ale tego nie robisz . Nie wiedzą co to znaczy ponieść coś , co spierdoliłeś . Daj im to zrobić , dowiedzą się jak ty cierpisz i co odczuwałaś . Masz mnie , takiego świństwa nie zrobię ci nigdy . Będę przy tobie w złych i dobrych chwilach - ucałował mnie w czoło i mocniej uściskał .
- Ona też tak mówiła ... Muszę pojechać i sprawdzić , czy to jest prawda . Wykonać jeden ruch jak w szachach . Przegram ? Wygram ? - okaże się .
- Zabronić Ci nie mogę . Lecę z tobą , samej Cię nie puszczę - powiedział . Skierowałam wzrok w jego stronę by prosto w twarz powiedzieć piękne słowo . Zauważyłam , że również płakał . Czerwone oczy wypełniały się mocniej widząc moje tęczówki . Kłuje go jak mnie . Wszystko przeżywa ze mną ..
- Dziękuję - przemówiłam . Chłopak uśmiechną się . Uczyniłam to samo . Spojrzeliśmy sobie prosto w oczy , padając w ramiona łkaliśmy wspólnie . Nie niosę sama tego syfu . Większą część przyjął on. Trochę się zasiedziałam - zegar wskazywał 18:00 . Fantastycznie mi się spędzało czas w jego gronie . Niestety trzeba powrócić do nędznej rzeczywistości . Wycierając dłońmi twarz , wstałam .
- Dziękuję znowu za pomoc . Trzeba się zbierać .
- Jak coś wiesz teraz gdzie mieszkam . Wpadaj jak do siebie kiedy tylko chcesz - dodał podchodząc i całując mnie w policzek . Złapałam go mocno przytulając . Mogłabym tak trwać wiecznie , ale .. Oderwałam się od jego ciała i machając wyszłam . Wyciągnęłam komórkę , słuchawki słuchając piosenek . Najbardziej w takich momentach kochałam : " Ucieczka do Raju " Kali , " Nie trać wiary gość " Bezimienni , " Cisza " DonGURALesko . Były to nutki polskich raperów , które opowiadały tak jakby codziennie szli za mną z kartką i długopisem pisząc wszystko co przeżyłam . Malutkimi kroczkami doszłam do bramy .Widziałam , że Hazza nadal ściga Liama . Jak im się to nie znudzi ? Próbowałam niezauważalnie wejść lecz to nie w moich genach . Gdy już otwierałam drzwi ktoś wyleciał odwrócony w moją stronę i upadł na mnie . Potem znalazły się jeszcze dwie osoby . Ujrzałam nad sobą Zayna , który leżał na mnie tyłem , na jego ciele znajdował się Louis , który był zwrócony głową do mulata . Horanek jedyny , który próbował nie upadać na nas , poleciał tuż obok , pukając mnie lekko swoją głową w moją . Dwójka chłopaków zakończyła pościg . Stojąc nad nami niepohamowanie się śmieli . Owszem było to śmieszne , aczkolwiek nie dla mnie . Nie z powodu bólu , który przeszywał me ciało pod nadmiarem ich ciał , tylko z sytuacji , która wydarzyła się . Li wszystkich odciągnął . Nadal leżałam na ziemi ,sztucznie uniosłam kąciki ust w ich stronę . Harry otrząsnął się i gdzieś poleciał .
- Czemu się tak gapicie ? zadałam pytanie , gdy tym razem mnie podnosił z ziemi .
- Płakałaś ? - odparł Louis z Zaynem .
- Bardzo prawdopodobne .
 - Przepraszam Cię za moją głowę , to pewnie przeze mnie - dodał smutny Horanek .
- Tak bardzo bym chciała .. - burknęłam pod nosem . 
Chcieli dalej męczyć mnie pytaniami , ale pojawił się zielonooki z klejem . Ciesząc się , że w końcu

mi się odpłaci .Wyglądał zabawnie . Poprzednia Majka dławiłaby się radosnymi łzami , tak jak dzisiejszego poranka . Niestety obecna tłumiła te emocje , wypełniając siebie negatywnymi .
- Klejem to ty sobie możesz kartkę posmarować - znudzona odparłam wchodząc do środka .
- Hahhahahha , ale przygadała naszemu kochasiowi - dodał rozbawiony Niall . Loczuś zaczął gonić blondaska krzycząc , że zaklei mu ten głupi ryj . Pozostali kładli się ze śmiechu , nie widząc , że odeszłam do pokoju . Wzięłam prysznic , przebrałam się w luźną koszulkę z napisem " She is alone " , leginsy i pantofle z wiewiórkami . Popatrzyłam przez okno widząc jak nadal latają w połowie wysmarowani klejem . Zayn trzymał się za sklejone włosy , a stojący obok Payne nabijał się z jego miny , Louis gonił Nialla , bo zabrał mu jakieś tam marchewki a Styles biegał za nimi z zakrętką od kleju , krzycząc , żeby się uspokoili . Powoli mrok ogarniał świat . Usiadłam na łóżku wchodząc jeszcze na fb . Nikogo ciekawego nie było . W prawdzie prócz Nowak , nie miałam innych znajomych . Odrzucałam chamskim zachowaniem . Taka byłam , ktoś , kto szybko rezygnował z zawarcia znajomości ze mną to osoba , która byłaby tylko na chwilę . Może jestem chamska , opryskliwa , wulgarna , nieprzyjemna , wyzywająca , nadpobudliwa , chwilami często płaczę , udaję silną - ale z pewnością wiem , że gdy Ty nie akceptujesz mnie taką jaką jestem - nie zasługujesz na dobroć z mojej strony . Podpięłam słuchawki do laptopa , włączając YouTube wybrałam muzykę i wsłuchiwałam się w tekst , kreślając go na kartce :

"Pod koniec dnia przychodzi do mych drzwi kołysanka ta.
  Pod koniec dnia przychodzi do mych drzwi kołysanka ta.

 Ludzie zawodzą pomimo szczerych chęci
 Niektóre chwile chcę wymazać z pamięci
 Musze zapomnieć, to wszystko jest bez sensu
 Nie chce więcej się pojawić o złym czasie i w złym miejscu
 Policja straszy, że wtrąci do więzienia
 Nigdy nie złamie tego nakazu milczenia
 Ja wraz z ulicą jak Bilon z Wilkiem
 Łatwo przekreślić wszystko jednym złym uczynkiem
 (słyszysz mnie mamo ? )
 To co że dałem plamę
 Tak naprawdę to powinnaś dzisiaj czytać mój testament
 Zamknąłem oczy choć nie byłem śpiący
 Nie dam się przyłapać po stronie przegrywających
 To jest proceder tu gdzie ręce brudzisz
 Obraziłeś mnie przez sen to przeprosisz gdy się zbudzisz
 Parszywy los jemu chcesz ubliżyć
 On, nikt inny znowu stawia na nas krzyżyk

 Czy chcesz czy nie robisz krok i w to wchodzisz
 Właśnie nadszedł czas żeby z prawdą się pogodzić
 Głęboki oddech, stajesz na krawędzi
 Nie znam chyba Boże pewniejszej drogi do śmierci
 To coś jak taniec z pierdolonym wrogiem
 Często bywa tak że ktoś podstawia nam nogę
 Nie bez powodu, także mam powód
 Nasze tajemnice ziomek zabiorę do grobu
 I chociaż płynąłbym najgorszym ściekiem
 Ty mnie nie osądzaj Bóg zrobi to lepiej
 Jestem gotowy stawie temu czoła
 Przyjdę z pomocą jeśli tylko mnie zawołasz
 Gdy się zapomnisz jesteś martwy
 Dzieciak jak widzisz sam sobie rozdaje karty
 Moje Zycie moja gra
 Moje ryzyko to WWA nie przyszedłem tu znikąd
 (pod koniec dnia kołysanka ta)

 Tu mam swój azyl tu znajduje spokój
 Z dala od zgiełków osądów i wyroków
 Tutaj mam wszystko, siadam i pisze
 Ludzkie dramaty, nie chce o nich słyszeć
 Puszczam w niepamięć cały szum i chaos
 Zapominam o tym wszystkim co tak bolało
 Przebyłem drogę od zdrady do kłamstwa
 Pewności nie ma ale jest szansa
 To rzeczywistość z tym się oswajasz
 I dobrze niech prawda wciąż wychodzi na jaw
 Naciśnij STOP jeśli tego się boisz
 Tak czy siak to ja brat wciąż obstawiam przy swoim
 Wieże w rodzinę i życiowy instynkt
 Nie chcę już chwilowego szczęścia hazardzisty
 Nie stanę biernie gdy los sponiewiera
 Wiem co znaczy zaczynać wszystko od zera "
 

             Co chwilę , ktoś wpadał do mojego pokoju z informacją , że już kolacja . Za każdym razem odpowiadałam to samo " dziękuję , ale nie mam apetytu " . Leżałam tyłem do drzwi , głowy nie unosiłam i nie odwracałam się w kierunku mówców . Zrozumieli w końcu - nie dam za wygraną . Głód odczuwałam , ale przekrzykiwała go piosenka . Wewnątrz krzyczałam , z zewnątrz siedziałam cicho , by lokatorzy nic nie słyszeli , słuchawki wypadły mi z uszu ukazując cień osoby wchodzącej w moje progi na ścianie .
- Nie jesteś na pewno głodna ? - postać zadała pytanie .
- Na prawdę dziękuję . Mimo odczucia głodu nic nie przełknę . Najadłam się łzami - ostatnie zdanie wyszeptałam w swoim kierunku .
- Gdybyś jednak chciała coś przegryźć - zawołaj -dodał składając pocałunek na mokrym policzku.
- Okey - odwróciłam twarz widząc przygarbioną postawę mulata . Mimo tego , że odmawiałam każdemu , wolał osobiście to usłyszeć . Zatkałam uszy sprzętem wsłuchując się nadal w przekaz .

  Minęło zaledwie 20 minut , gdy łóżko znowu ugięło się pod czyimś ciężarem .Nie interesowało mnie imię osoby znajdującej się w otoczeniu  . Niech siedzi - nie mam ochoty na nic .
- Maju zbliża się 22:00 , czy aby na pewno nie jesteś głodna ? - nie usłyszał odpowiedzi . Wyciągnął mi słuchawki . - Co się dzieje ? - dodał po chwili . Lekko się obejrzałam i widziałam Paula .
- Wujku nie jestem głodna , dziękuję , że pytasz - muzyka nie leciała zbyt głośno . -  Nic , wszystko w porządku , źle się czuję i tyle - a co niby miałam powiedzieć ? Cholernie mi źle ?! Przyjaciółka i była miłość chyba się połączyła ? Może są razem i teraz próbują mnie zrujnować ? Nie ma nic gorszego niż coś takiego . Przecież to twoja bff zna wszystkie twe słabe punkty . Gdzie uderzyć , w jaki sposób . Prześwietla Cię . Teraz to wykorzysta ? Chuj wie . Wrzeszczałam sama do siebie .
- Dobrze . Gdyby coś było nie tak powiedz , będzie Ci lżej - Czyżby ? Raczej nie .
- Wylatuję pojutrze z Kolegą do Polski ujrzeć Patrycję , stęskniłam się bardzo za nią - ugryzłam się w wargi wymawiając ostanie pięć słów . Coś jednak musiałam wymyślić.
- Okey , a kiedy wrócisz ?
- Spędzę tam tylko dwa dni - wrócę na pewno . Tutaj jest mi dobrze . Uściskałam wuja . Nie mam powodów być niemiła dla niego . Martwi się i to doceniam .
- Cieszę się , dobranoc ! - rzekł i wyszedł .
- Dobranoc - powiedziałam po cichu .


Wyłączyłam laptopa , położyłam się na łóżku . Na dworze panowała burza . Nigdy się jej nie bałam jednak teraz , za każdym błyśnięciem widziałam na ścianie śmiejące się twarze Patyka i Patrycji . Zerkali w moją stronę , nabijając się pewnie z mojej osoby . Schowałam głowę pod kołdrę , jednak huk grzmotu  przeszywał całe moje ciało . Po godzinnej walce wstałam ruszając w stronę pierwszego pokoju jaki ujrzę . Błysk oświetlał cały korytarz . Czułam się jak w horrorze . Dziewczyna idąca korytarzem , który ciągnie się wieczność . Grzmot , błysk , huk ukazywał różne twarze . Wiedziała dobrze , że to jej podświadomość płata figle , za bardzo sparaliżowana lękiem by w to uwierzyć .
Uchyliłam drzwi i ujrzałam Louisa . Uśmiechnęłam się gdy uniósł się spoglądając w moją stronę . Zerknął za okno i pokapował dlaczego tutaj przyszłam . Uniósł kołdrę wskazując bym położyła się obok niego . Tak zrobiłam . Przytulił mnie . Zasnęłam .

        Obudziły mnie śmiechy . Ujrzałam 4 chłopców uchachanych jak nigdy . Rozejrzałam się widząc jak Lou trzyma rękę na moich plecach , przygniata nogą , która w większej mierze obciążała tyłek .
- Która godzina ? - zapytałam zaspana .
- Dopiero piąta rano -  rzekł nieprzytomny blondyn .
- To czemu stoicie jak durnie ? - uśmiechnęłam się .
-  Paul nas obudził , mówiąc , że zniknęłaś , a on nie ma czasu Cię poszukać , bo ma ważne spotkanie w pracy , więc musi już jechać i czy my moglibyśmy . Skoro już wiemy gdzie jesteś to już idziemy ... Nie będziemy przeszkadzać - dodał po chwili smutny Zayn . Zrobiło mi się go żal .
- Jak chcecie to wpadajcie do nas , dużo miejsca pomieścimy się . Ale jak zrobicie coś głupiego wymorduję ! - krzyknęłam w stronę Harrego .
- A ja z chęcią się dołączę to atrakcyjnego planu - dodał Louis .
Wszyscy znaleźli się na łóżku . Horan w nogach , Harry obok Nialla , przygniatając nogami jego głowę , Lou przygnieciony do ściany , w środku ja gnieciona przez Tomlinsona i Malika , na naszych nogach rozłożył się Liam .
- To chyba był zły pomysł - z głupią miną powiedziałam .
- E tam , cieplutko mamo ! - dodał Li . Zaśmiałam się , bo mówił chyba przez sen .

Z czasem wiercenie się i krzyki , " że mi nie wygodnie ucichły ", więc za pewne usnęli . Uczyniłam to samo .



----------------------------------------------------------------------------

I tak oto jest  przed wami dział VI . Miał pojawić się wcześniej , gdyż skończyłam go prędzej niż przypuszczałam . Jednakże wprowadzałam poprawki , więc przepraszam za błędy , które mogły się wkraść . Mam nadzieję , że wam się podoba . Fajnie gdyby każdy czytający zostawił po sobie komentarz . Nawet anonimy - tylko podpisać się :) . Nie podaję jeszcze terminu nowego rozdziału , bo tak na prawdę nie wiem sama kiedy ujawnię nexta  . Wow , prawie 2000  wyświetleń ? :O - Dziękuję ! :* . Kocham was ! . Dziękuję również za ciepłe słowa , komy . Kingo , jeżeli to czytasz , to wiedz , że dałaś mi dużo euforii pisząc tak cudowne komentarze . Niby tak mało - jednak tak wiele . :* . Tak samo jak reszta osób , która kroczy przy mym boku od samych narodzin bloga - dziękuję .

Post - Czytający - Komentarz - Zapotrzebowanie nowego działu - Radość .


Jeżeli masz pytanie do bohatera , czy po prostu czegoś nie pojęłaś pisz pod rozdziałem  - zawsze odpowiem .

Pozdrawiam , całusy ! :**  

Do następnego ! :)